Jamim Noraim

Het was koud, kil, mistig en het motregende heel zachtjes toen

ik ‘s morgens vroeg de beesten moest voeren. Niet echt het

weer om naar uit te kijken, ik had dan ook niet veel zin om naar

buiten te gaan. Maar toen ik het kalfje voerde hoorde ik ineens

een vogel fluiten. Niet 1 vogel, maar het klonk van alle kanten.

Een prachtig concert. Verwonderd en verbaasd bleef ik staan

luisteren. Verbaasd, omdat ik het 3 minuten eerder niet

hoorde, daar ik zo in beslag genomen was door het trieste

weer. Verwonderd, omdat het zo prachtig klonk, in de kou, in

de regen, verwonderd omdat het voorjaar dus al bezig was, een

voorbode voor wat komen gaat. Ik zag mijzelf al weer zitten in

de stralende zomerse zon. Heerlijk.

Maar ja, het was nog niet eens Pasen, we zitten nog midden in

de lijdenstijd. Lijden, dat… tja, dat klinkt zo zwaar net als

inkeer en bekering.

Ik moest denken aan een stukje uit het dagboek van Jonathan

Cahn, een Messias belijdende joodse leraar. Hij schreef een

stukje over de Jamim Noraim, de dagen

van ontzag. 10 dagen voor de

belangrijkste dag van de joodse kalender

klinken de sjofars en beginnen de

Ontzagwekkende dagen. De belangrijkste

dag Jom Kipoer, of Grote Verzoendag

sluit deze dagen af. De grote verzoendag

is verbonden aan het verzegelen van

iemands eeuwige bestemming op de dag

van Gods oordeel. In de 10 dagen voorafgaand aan Jom Kipoer

tijdens de ontzagwekkende dagen doen de joden er dan ook

alles aan om het met God en met anderen in orde maken. Het

zijn de dagen waarin mensen vergeven en vergeving

ontvangen, zich bekeren en recht maken wat krom gegroeid is.Ze hebben enkel de tijd tot aan de avond van Jom Kipoer, 10

dagen en geen uur langer. Op die dag belijden de Joden al hun

zonden en vieren ze de Vergeving die God hun schenkt.

Voor ons als christenen ligt het iets anders. Geen jaarlijkse

grote verzoendag. Onze grote verzoendag heet bij ons Goede

Vrijdag. Deze dag is al geweest, en mogen we jaarlijks

herdenken. En het in orde maken met God is ook niet aan de

orde, dat kunnen wij immers nooit. Maar juist in deze tijd

mogen wij aan Hem denken en bedenken wat Hij voor ons heeft

gedaan. Hoe Hij heeft geleden, in

Gethsemane, en aan het kruis, hoe Hij

zijn bloed en leven voor ons gegeven

heeft om ons volkomen te verzoenen

met de Vader. Zijn lijden is goed nieuws

voor ons. Zo kunnen we keer op keer ons

leven toevertrouwen aan Jezus, die het

voor ons in orde gemaakt heeft. Het

toevertrouwen bestaat uit het

vertrouwen dat Zijn offer genoeg is. Echt

genoeg, voldoende. Er is vergeving voor

alles wat wij verkeerd gedaan hebben,

en nagelaten. Maar er is ook genoeg

kracht en liefde om ons leven te gaan

leiden zoals Hij dat wil. En dat betekent,

het in orde maken met andere mensen,

recht maken wat krom gegroeid is,

wandelen in je roeping, mensen helpen

en dicht bij God leven. En dat niet later,

of ooit.. maar nu!

Wat voor goeds je in je leven ook zou willen doen, doe het

vandaag. De enige tijd die je hebt om een verschil te maken,

om bestemming te bepalen, voor jezelf en voor anderen is de

tijd die je op aarde doorbrengt. Want de tijd die je op deze

aarde nog hebt, is niets minder dan de Jamim Noraim, jouw

ontzagwekkende dagen.

En Hij verkoos om

naar deze kapotte

donkere wereld te

komen om Zijn leven te

geven zodat wij zouden

leven, groeien en

bloeien in Zijn Licht.En wat zou het geweldig zijn als mensen niet alleen aan de

vogels zouden kunnen horen dat het voorjaar wordt, maar dat

ze aan ons en onze daden zouden zien, dat er een nieuw tijd

aanbreekt. Een tijd waarin God het niet alleen voor het zeggen

heeft in onze levens, maar Hij het voor het zeggen heeft op

heel de aarde. Dat is ontzagwekkend.

Trea Otten

datum oppas bernewurk