Meditatie: Verantwoordelijkheid nav Lucas 12: 15-38
Ik ben opgegroeid in een arbeidersgezin. Mijn vader was bakker/broodventer. Ook hier vroeger in Drachtstercompagnie. En van jongs af aan moesten wij hem helpen op onze vrije dagen. Niet altijd met plezier eerlijk gezegd. Met een broodkorf de deuren langs. Zelfstandig. Proberen zoveel mogelijk te verkopen. En ik heb ontdekt dat het niet altijd mee viel. Mijn vader werkte de vakantieperioden door om het gezin met opgroeiende studerende kinderen. Daarin leerde ik mijn verantwoordelijkheid te nemen. Vooral toen mijn vader een ongeluk kreeg tijdens het werk en drie week in coma heeft gelegen. Ik werd van school gehaald uit de examen klas en moest zijn werk overnemen. Inkoop, verkoop, rekeningen innen en betalen, lange dagen als 15 jarige. Twee week lang van vroeg tot laat. Door zijn verwondingen was hij een ander mens geworden. Verbitterd. Afgekeurd voor werk en mensen. Zo voelde hij dat. Maar gelukkig groeide ik in het omgaan met verantwoordelijkheid.
Jezus zou dit rentmeesterschap noemen denk ik. Hij noemt dat in Lucas 12. Jezus spreekt tijdens zijn leven al over Zijn afwezigheid straks. Jezus spoort ons dan ook aan om alert en waakzaam te blijven om niet terug te vallen in een levenswijze dat niet bij Gods Rijk past. En Jezus spreekt over verantwoordelijkheid. Op wie doelt Jezus daar? Hij nodigt iedereen uit om een betrouwbare rentmeester te zijn. Op de discipelen, op de gemeenten, op kerkleiders, op iedereen om een trouwe rentmeester te zijn met zijn of haar eigen gaven en talenten. Wij dragen allemaal onze eigen verantwoordelijkheid. In meer of mindere mate. Bewust of onbewust. En die uit zich in paraatheid. Want Jezus komt namelijk terug en dat kan op ieder moment. Hoe treft hij jou dan aan? Zijn deze vergelijkingen niet angst aanjagend? Ik denk het niet.
Als mijn ouders weg waren, wisten wij wanneer ze terug waren, van vakantie bijv. Voor hun thuiskomst werd alles thuis weer spik en span gemaakt, bloemen op tafel gezet en soep stond klaar. Een dankbaar onthaal voor hun thuiskomst. Hun dankbaarheid heeft mij veel geleerd, gevormd en waardes bijgebracht. Levenswaarden die mijn leven verrijkt hebben. Een soort schat in de hemel. De kinderen dienen de leider. De leider dient.
Het prikkelt mij dat Jezus bij Zijn thuiskomst zijn trouwe dienstknechten uitnodigt voor de maaltijd en hen bedient. Het lijkt wel een avondmaal ritueel.
Maar ik denk dat als je deze woorden van Jezus werkelijk toepast, het altijd iets nieuws brengt wat het evangelie altijd beoogt heeft en zou het niet juist zijn dat er in deze verwarrende tijd iets van hoop ontstaat en dat mensen verantwoordelijkheid gaan nemen en gaan leiden en tot dienen! Zou dat geen goed nieuws zijn?
Welke verantwoordelijkheden hebben wij van Christus gekregen? En hoe kunnen wij vandaag laten zien dat wij die verantwoordelijkheid op ons nemen? Welke verantwoordelijkheid nemen wij in in onze eigen gemeente. Ook nu we met het nieuwe clustermodel zijn begonnen, zijn er nog vacatures. Er zijn vele taken te volbrengen die moeilijk te vervullen zijn. Daarom is het nodig om ook in de kerk onze verantwoordelijkheden te nemen. Vele handen maken licht werk.
Jezus zegt dat alles wat je voor een ander doet, ook voor Hem doet. En natuurlijk mogen we rekening houden met je persoonlijke omstandigheden, ouderdom, ziekte, e.d. Niet alle taken zijn voor allen geschikt. Maar het komende jaar zou je kunnen afvragen of je misschien gaven of over kundigheden beschikt, die je kunt inzetten voor onze geloofsgemeenschap, en dus voor Jezus.
Daarom mogen wij bidden om bewustzijn van de genade van de gaven en talenten die wij mochten ontvangen en van de
verantwoordelijkheid die van daaruit voortvloeien. Dat het voor ons altijd een bron mag zijn van vreugde en van dankbaarheid en nooit een last.
En de periode dat mijn vader in het ziekenhuis lag, heeft mij, buiten verantwoordelijkheid, nog iets bijzonder gegeven, n.l. Pietie, mijn vrouw. Zij was op de afdeling werkzaam en ik mocht haar eens thuis brengen. Een geluk bij een ongeluk, zeg ik vaak. Maar God heeft ons geluk voor ogen en niet ons ongeluk, volgens Jesaja. Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ik gun elke geloofsgemeenschap een ondernemende kerkleider en ik gun jou je verantwoordelijkheid in jouw lidmaatschap.
In Christus, Gotse