Meditatie 

Hebreeën:10-11a Wie door geloof die rust ervaart, rust uit van zijn eigen werk, net als God. Laten wij ons best doen om deel te krijgen aan die rust.
De vakanties zijn weer voorbij. De scholen zijn weer begonnen. Je ziet het aan de spandoeken boven de toegangswegen. De meeste mensen zijn weer aan het werk en het normale leven vraagt weer zijn aandacht op. Sommigen zien er naar uit om weer in het gewone ritme te komen, maar ik kan mij ook voorstellen dat er anderen zijn die er tegen op zien om weer te moeten functioneren zoals er van hun gevraagd wordt. De werkdruk is hoog en het is gedaan met de rust. Men moet weer presteren. Ja, dan is vakantie veel mooier, niets moet, alles mag. Even de maatschappij ontvluchten. 

Maar waar ga je heen als je probeert te vluchten? Sommigen vluchten in een mooi boek, vooral als het een beetje makkelijk leest. Anderen willen er echt op uit. Zelf hou ik van een andere cultuur, ander eten, andere natuur en omgeving, andere mensen en andere taal. Open kerken bekijken en bedenken wat de kerkgangers daar allemaal gevonden hebben. 

Dit jaar waren we voor het eerst met een groepsreis naar het buitenland en wat hebben we genoten van dit alles. We waren in de Dolomieten en ineens hadden we een discussie over de hoge bergen: evolutie of schepping. Hoe mooi is het dan dat je met elkaar kunt spreken over wat jouw denkwijze is en hoe anderen dat meer vanuit de wetenschappelijke kant benaderen. Ondanks dat er stevig werd gepraat, was er begrip en vooral respect voor elkaar, en je ziet dat je ergens toch bij elkaar kunt komen. Ik ervoer de innerlijke, de geestelijke rust door in alles één te zijn en respect te hebben voor elkaar en daar geniet ik van. Innerlijke rust is even belangrijk als geestelijke en lichamelijke rust. 

En weet je, weet u, dat je gemaakt bent om uit te rusten en te ontspannen? Net zoals je lichaam voedsel en water nodig heeft om te overleven, hebben je vlees en geest rust nodig om gezond te blijven en tot bloei te komen. Omstandigheden kunnen maar al te dikwijls die rust verstoren. 

Ingrijpende gebeurtenissen zorgen voor onrust, misschien zelfs wel voor paniek. Gebeurtenissen die je niet voor mogelijk hield. En toch komt het op je pad.
Wandelen in rust is een onderdeel van Gods verbondenheid en verbondsbeloften met jou. Je hebt misschien wel het gevoel dat het onmogelijk is om uit die vicieuze cirkel van de dagelijkse drukte te breken, maar Jezus heeft een manier gevonden. Wanneer je mediteert op Zijn beloften, je tijd doorbrengt met Hem in Zijn aanwezigheid, verfrist Hij je ziel en vindt je lichaam de vrede waar het naar op zoek is en waar je naar verlangt. Als we volgelingen van Jezus willen zijn, is het de moeite waard om aandacht te schenken aan Zijn manier van doen, aan Zijn persoonlijkheid en de manier waarop Hij omging met anderen. En als we zien hoe de houding van Jezus was in Zijn leven, kunnen we rustig stellen: “Jezus was ontspannen”. 

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt over de levensstijl en de wandel van onze Heer, maar het is een feit dat Jezus nooit gespannen of gehaast was. Omdat Hij vertrouwen had in Zijn macht en in het hart van Zijn Vader, wist Hij dat alles goed zou komen. 

Ik moedig je aan om ontspannen te zijn zoals Jezus. Als je in Zijn voetsporen en Hem in woord en daad volgt, bedenk dan dat je je niet hoeft te haasten en niet gespannen hoeft te zijn. En de beste manier om een krachtige ambassadeur te zijn van het Koninkrijk van God is te laten zien dat je rust uitstraalt, ontspannen bent. Dat je wijsheid bezit en het waard bent om gevolgd te worden 

en leiding te geven. In Galaten wordt vrede genoemd als onderdeel van de vrucht die je ontwikkelt door in verbondenheid met de Heilige Geest te leven. Je kalmte, je rust, je vrede te bewaren is het bewijs dat je bij Jezus hoort. 

Gotse Stienstra